Zelfbeschadiging

Heb je het gevoel dat je kind zichzelf pijn doet? Zelfbeschadiging is soms moeilijk te herkennen. Je kind probeert het misschien voor je te verbergen uit schaamte. Als ouder voel je een grote onmacht.

Waarom beschadigt een kind zichzelf?

Kinderen die zichzelf beschadigen hebben meestal problemen. Ze voelen zich bijvoorbeeld verdrietig, of misschien schuldig, of ze voelen juist helemaal niks. Wanneer ze zichzelf pijn doen, denken ze even niet meer aan hun problemen. Ze voelen zich minder verdrietig, bang of boos. De opluchting duurt helaas maar kort. Soms volgt er schaamte over de zelfbeschadiging en die kan weer tot zelfbeschadiging leiden.

Zelfbeschadiging herkennen

Let bij je kind op wonden en littekens. Het kan een teken zijn dat er iets aan de hand is. Ook kun je letten op scherpe voorwerpen en verband en pleisters die verdwijnen. En op bloedvlekken in de badkamer, op het beddengoed of op kleding. Wees ook op je hoede als je kind:

plotseling kleding draagt die armen en benen bedekt;
niet meer wil zwemmen;
teruggetrokken, neerslachtig of verdrietig is;
zich regelmatig opsluit in de eigen kamer, de wc of badkamer.

Mijn kind beschadigt zichzelf

Als je erachter komt dat je kind zich beschadigt is dat niet eenvoudig. Het maakt je waarschijnlijk bang, bezorgd en verdrietig. Tegelijk kan het je ook boos maken. Misschien twijfel je of je wel een goede ouder bent. Al deze gevoelens zijn normaal. Het kan helpen om erover te praten met iemand die je vertrouwt. Als je zelf een luisterend oor vindt, kun je er beter zijn voor je kind.