Tangverlossing of vacuümbevalling
Soms verloopt de bevalling in de eerste fase goed, maar is het moeilijk om de baby naar buiten te persen. Als de bevalling niet meer verder komt, is verdere begeleiding in het ziekenhuis nodig.
Tangverlossing
Bij een tangverlossing zal de arts met een tang de vaginaopening ingaan om het hoofd van het kind voorzichtig te omvatten en bij de eerstvolgende perswee voorzichtig mee te trekken.
De tang die de arts hierbij gebruikt lijkt wel wat op het soort tang dat je gebruikt om vlees op de barbecue om te draaien, maar dan met uiteinden die heel mooi om een babyhoofdje passen. Soms is inknippen nodig om de tang te kunnen plaatsen.
Vacuümpomp
Een ander hulpmiddel is de vacuümpomp. Dat is een soort zuignap die geplaatst wordt op dat stukje van het hoofd van de baby dat op dat moment zichtbaar is. Aan de zuignap, of cup, zit een slangetje. Via dit slangetje wordt de lucht uit de cup gezogen, waardoor er een vacuüm ontstaat. De arts trekt voorzichtig mee op het moment dat je een perswee hebt.
Ervaringen met kunstverlossingen
Het plaatsen van een tang of pomp gebeurt op een pijnlijk moment en een pijnlijke plek. Het is niet plezierig, maar soms is het noodzakelijk. Voor het kind zelf is een tangverlossing of vacuümextractie ook niet altijd fijn. Er kan een bult of bloeduitstorting ontstaan op het hoofd of in het gezicht van de baby. Na een kunstverlossing kunnen baby’s de eerste dag ook hoofdpijn hebben. Meestal krijgen ze daar paracetamol voor.